中间

多远 能够走完这世界
感觉 放到极限
某天 无声的雨正下在某处
我被淋湿了
湿透 我想才能更勇敢
等着 雨过天晴
忽然想要 看彩虹
可以拥抱我

我飞越 一阵痛楚的转变
懂的想的就那些
原来那就叫作生命的中间
飞越 一滴苦涩的眼泪
雨点下的好直接
发现彩虹在天边
渺小的我 跑在最前面
那一边 是明天

看见 那看不见的时间
当我 有了从前
往前发出声音 告诉这世界
我想要什么听见
我已经开始冒险
泪水 流下安慰
哭过的脸 最坚决放晴的瞬间
我飞越 一阵痛楚的转变
懂的想的就那些
原来那就叫作生命的中间
飞越一滴苦涩的眼泪
雨点下的好直接
发现彩虹在天边
渺小的我 跑在最前面
那一边 是明天

我飞越 一阵痛楚的转变
懂的想的就那些
原来那就叫作生命的中间
飞越一滴苦涩的眼泪
雨点下的好直接
发现彩虹在天边
渺小的我 跑在最前面
那一边 是明天

不远来到一切的中间
转变
会变灰色阴天到晴天
那天
了解像勇气的无意间
出现
生命有许多中间

无条件为你

爱你等于拥有一片天空
任何风吹草动 都有你存在其中
自然而然的轻松
一路到 夏天的尾声
无所谓 到过於激动
我们有笑容 我们曾心动
不再是 无动於衷

无条件为你 不顾明天的安稳
为你变坚强 相信你的眼神
不敢想 不敢问
有一天坏的可能
无条件为你 放弃单独的旅程
为你坚强 就不怕牺牲
我的灵魂 如此沸腾
为我爱的人

喜欢复杂 还是习惯单纯
我愿尽力完成 你在我心中几分
难以形容的责任
爱一个人付出才会完整无条件
越爱就越深
永远不分~啊

Projek Matematik Tambahan 2007

Akhirnya, saya telah menyempurnakan projek mat.tam. ini dengan masa yang terlalu singkat. Nasib baik ini hanya untuk markah percubaan SPM sahaja. Tidaklah terlalu risau dengannya. Arithmetic Progression, Geometric Progression, Investment Banking, Interest rate. wow.

Malam Prom

Kami akan mengadakan 'Malam Prom' (got such word?) di Berjaya Times Square pada bulan Disember. Tahun ini mungkin ialah tahun yang terakhir saya belajar di sekolah menengah dan patutlah menghargai peluang ini untuk 'mencipta' kenangan yang manis sebelum meninggal rakan-rakan seperjuangan saya. Saya memang ingin menghadiri prom itu. tetapi...haiz

Happy Birthday, Ngan Meng.. =.="

Ngan Meng with one of her present.

She was holding another present.

Karking, don't take my photo without my knowledge.

I was so gementar.. eh, should continue use BM.

'mou yeng sau' = tangan tiada bayang. hehe

Amboi, cantiknya.

Hari itu, angin memang kencang, sukar menyalakannya. Berjaya!

Aduh, ganasnya!! (Ini gaya Qiyan.)

Amboi, lengluinya! haha. (gaya Qiyan yang kedua)

minta maaf.

Tidak tahu mengapa, saya tidak dapat lupa air muka kamu yang menakutkan itu, saya tidak sanggup melihatnya lagi, oleh itu, saya telah memilih tidak bercakap dengan kamu jikalau tiada apa-apa yang penting. Saya ternampak reaksi kamu memang telah berubah setelah keputusan saya yang membolehkan hubungan kita menjadi lebih jauh and pudar. Saya juga berasa sungguh pedih. Saya juga sedih tetapi saya memang tidak dapat menerima air muka kamu yang menakutkan itu. Ya, saya tiba-tiba menjadi amat sensitif kebelakangan ini, apakah puncanya? Saya pun tidak tahu. Saya sumpah, saya memang pernah menganggap kamu bagai kawan terbaik saya, percaya? Kata-kata kamu itu tajam tetapi saya tidak boleh menyalahkan kamu. Saya yang memulainya dahulu. Saya minta maaf atas sifat kebudakan saya. Maafkan saya.

alasan

Tadi, saya menghantar dan membalas mesej dengan Ngan Meng. Dia bertanya, adakah saya akan menghadiri latihan koir malam ini, saya lalu membalasnya tidak. Kemudiannya, dia tanya lagi, sejak bila koir memberi tekanan kepada saya sampai sanggup ponteng latihan, saya jawab, tidak tahu. Ngan Meng menegur saya, itu ialah alasan saya. Ya, saya sangat setuju dengannya. Beberapa minggu yang lepas, saya pernah menghadiri latihan chamber koir dan saya dapati suara saya dan pendengaran saya memang telah merosot dengan serius. Tadi, saya teringat, sebelum ini, saya memang bertungkus-lumus untuk berlatih demi mencapai tahap yang lebih tinggi, kini, saya telah membazir masa dan tenaga saya sendiri, sungguh menyedihkan. Saya hampir nangis di tengah jalan.

BM

Beberapa hari yang lepas, saya terjumpa Ka Wah menulis blognya dengan menggunakan Bahasa Melayu. Saya berasa cara ini boleh meningkatkan penguasaan mengarang dalam Bahasa Melayu. Saya pun mengikutinya menulis blog-blog berikut dengan menggunakan Bahasa Melayu.

cute??

everyone around me telling me "this child very cute", "i love that baby, very cute"...
i don't think they are cute. i extremely hate children or babies, they are evils!!!... the reason making me phobia of babies and children is...last year teaching in tuition centre and left not-so-good memories there... hmm, i easily get angry and started to scold...therefore, all children don't like me. will it affect my future family planning? haiz.. time cures my phobia.

random update

hmm, i'm doing well these days.. started to do my homework completely by my own, doing those 'zipper' pencil case, tuition like usual, started to attend my chamber choir prac, watching movies and also getting to overcome the phobia to Mr. Goh. hmm...i had to thanks them who helped me all the time. thank you!